Понекад нам се чини као да немамо више вољу и жељу да наставимо започето или да, просто, почнемо нешто ново. То је тренутак, а некад зна да буде и период, у коме нам недостаје мотивација. Она је кључни покретач свих наших акција и мисли, све оно што радимо, радимо са неким мотивом. Међутим, шта бива када нам зафали мотивација, када се она нагло изгуби, ишчезне, побегне…? Шта да радимо кад се затекнемо пред гомилом недовршених прича и потеза, знамо да треба да их довршимо, али немамо више никакав покретачки мотив или је он толико слаб, да траје само док о свему томе размишљамо, али не успевамо ништа да учинимо?

Бити мотивисан значи имати јаку жељу и јасан циљ да успемо у ономе што радимо.
Недостатак мотивације може се свима догодити, и то онда кад не успевамо да сагледамо дубљи смисао оног што радимо. Тада обично или одустанемо или одложимо ту обавезу за касније. Бити мотивисан значи имати јаку жељу и јасан циљ да успемо у ономе што радимо.
Одустајање није опција.
Током студија често се спотичемо и разочаравамо, како у предмет, предавање, професора, испит, оцену,… и све то може утицати на нашу мотивацију да и даље будемо успешни студенти. Кренемо у теретану, одлучимо да вежбамо, али након пар тренинга смо разочарани резултатом и одустајемо – мотив да наставимо више није тако јак. Почнемо са учењем страног језика, тешке су нам речи, граматика превише компликована, опет губимо мотивацију, одустанемо и убедимо себе да није то за нас.
Мотивација је прихватање изазова.

Оно што стоји насупрот мотивације јесте одустајање. Када смо мотивисани тада желимо да истрајемо, све потешкоће схватамо као изазове и оне нас терају да будемо још бољи, још спремнији, још упорнији. Када нема мотивације, свака препрека се чини као непремостив зид, од кога се лакше склонити, него га савладати.
Како повратити изгубљену мотивацију?
Можда смо одустали од факултета, тренинга, усавшавања или просто нисмо довољно мотивисани да сређујемо стан, долазимо на време, читамо, бавимо се сами собом…. Каква год да је ситуација, најбоље би било да почнете да размишљате зашто је добро да то нешто урадите. Нпр. можете да се запитате: „Коју корист бих могао да имам ако завршим факултет?“ и да смислите све прилике и нове путеве који би вам се отворили.
Не одлажите за сутра.

Можда само не желите да изађете на испит, јер немате мотив да га спремите, али размислите само колико тек нећете имати мотив за месец, два, пет, годину, две или дуже. Уместо да размишљате како ће неки други пут све бити лакше и згодније, запните мало сада и размислите шта ће вам све донети тај само један положени испит. За почетак ћете се осећати растерећеније, бићете поносни на себе, моћи ћете да изађете и прославите са друштвом или да прославите на неки ваш начин.
Наградите себе.

Можда ће вам се чинити бесмиленим напор који улажете у нешто, али сваки корак је важан на путу до циља. Препешачите до краја и онда се наградите. Захвалите сами себи што нисте одустали. Издржали сте да не једете превише касно, избацили сте слатко, ипак сте одслушали курс до краја, дали испит, уштедели новац,…. Када коначно успете у ономе што је био изазов за вас, наградите се нечим. Нпр. купите себи нешто лепо, отпутујте, нека награда буде заслужена, много ћете више уживати у њој, па таман то била и једна обична чоколадица или нека необична кафа, јело или пиће.
Није увек лако пронаћи у себи мотивацију, али мислите само шта ће вам се све отворити ако одрадите то што желите – живећете здравије, имаћете више самопоуздања, добићете диплому која ће вам отворити нова врата, шта год да је, унапредиће квалитет вашег живота, а самим тим ће вам донети и задовољство.
Тања Савовић